Wzorzec FCI nr 297/28.10.2009
Przedstawiamy wzorzec rasy Border Collie uznany przez Związek kynologiczny w Polsce. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z jego szczegółowym opisem – na jego podstawie możesz łatwo wykazać wady dyskwalifikujące, takie jak m.in.: agresja i wyraźna lękliwość, czy wady budowy lub umaszczenie z przeważającą bielą.
BORDER COLLIE (FCI 297)
KRAJ POCHODZENIA:
Wielka Brytania.
DATA OPUBLIKOWANIA OBECNEJ WERSJI WZORCA:
24.06.1987
UŻYTKOWOŚĆ:
Pies owczarski.
KLASYFIKACJA FCI:
Grupa I Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 Psy pasterskie.
Obowiązują próby pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Harmonijny, o eleganckich liniach, łączy klasę, wdzięk i budowę dostatecznie mocną, aby zapewniała odpowiednią wytrzymałość. Niepożądana budowa ciężka lub subtelna i wiotka.
WAŻNE PROPORCJE:
Kufa i mózgoczaszka mniej więcej jednakowej długości.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Wytrzymały, zdolny do ciężkiej pracy pies owczarski, bardzo łatwy do układania. Bystry, ożywiony, szybko reagujący, inteligentny. Nie może być nerwowy ani agresywny.
GŁOWA:
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Dość szeroka, guz potyliczny niewidoczny.
Stop: Bardzo wyraźny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Czarny, z wyjątkiem psów czekoladowych i czerwonych, u których jest czekoladowy, i błękitnych, u których jest łupkowoszary. Nozdrza szerokie. Uzębienie: Szczęki i zęby mocne, komplet siekaczy styka się w zgryzie nożycowym.
Policzki: Ani okrągłe, ani wyraźne.
Oczy: Szeroko rozstawione, owalne, średniej wielkości, brązowe, tylko u psów marmurkowych oczy mogą być całkowicie lub częściowo niebieskie. Wyraz łagodny, bystry i inteligentny.
Uszy: Średniej wielkości i twardości, szeroko osadzone, stojące lub częściowo załamane, ruchliwe.
SZYJA: Odpowiednio długa, mocna, dobrze umięśniona, lekko łukowato wygięta, grubsza u nasady.
TUŁÓW: O atletycznym wyglądzie, nieco dłuższy od wysokości w kłębie.
Lędźwie: Umięśnione, głębokie, słabizna nie podkasana.
Klatka piersiowa: Głęboka, raczej szeroka, żebra dobrze wysklepione.
OGON: Dość długi, ostatnim kręgiem sięga przynajmniej stawu skokowego, nisko osadzony, bogato owłosiony, z końcem zakręconym do góry, stanowi ładne wykończenie sylwetki. Przy pobudzeniu może być wzniesiony, ale nigdy zakręcony nad grzbietem.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Oglądane z przodu równolegle. Kościec mocny, ale nie ciężki.
Łopatka: Skośnie ustawiona.
Łokcie: Przylegające.
Śródręcze: Przy oglądaniu z boku śródręcze lekko nachylone.
Łapy: Owalne, opuszki grube, mocne i sprężyste, palce zwarte i wysklepione. Pazury krótkie i mocne.
KOŃCZYNY TYLNE: Dobrze umięśnione, zad łagodnie opada do nasady ogona.
Uda: Długie, szerokie i mocno umięśnione.
Stawy kolanowe: Mocno kątowane.
Stawy skokowe: Dobrze kątowane i nisko umiejscowione.
Śródstopia: Prostopadle do podłoża i równoległe wobec siebie, gdy patrzeć na nie z tyłu.
Łapy: Owalne, opuszki grube, mocne i sprężyste, palce zwarte i wysklepione. Pazury krótkie i mocne.
CHODY: Ruch swobodny, płynny i niezmordowany, łapy podnoszone jak najniżej. Każdy krok ma świadczyć o zdolności do szybkiego ruchu.
SZATA
SIERŚĆ: Dwie odmiany: średnio długa i krótka. W każdym przypadku włos okrywowy gęsty, średniej twardości, podszerstek miękki i gęsty, dający ochronę przed niepogodą. Sierść średnio długa tworzy grzywę, portki i pióro na ogonie. Na głowie, uszach, przednich nogach (poza piórami) i tylnych poniżej stawu skokowego sierść krótka i gładka.
MAŚĆ: Dopuszczalne rozmaite umaszczenia, ale biel nie może przeważać.
WIELKOŚĆ: Idealny wzrost to 53 cm dla psa, dla suki nieco mniej.
WADY: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i dobrostan psa oraz zdolność wykonywania tradycyjnej pracy.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość.
- Każdy pies, wykazujący wady budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.
N.B. Samce powinny mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.
